Soft skills ή αλλιώς οι δεξιότητες που μας κάνουν πιο...
Read More“Το ταξίδι της ανακάλυψης δεν σημαίνει να ψάχνεις καινούρια μέρη, αλλά να έχεις καινούρια μάτια”
Marcel Proust
Marcel Proust
Πυλώνας κάθε Ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας είναι η θεραπευτική σχέση μεταξύ...
Τα παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας περνούν από ποικίλες αναπτυξιακές ...
Νευροαναπτυξιακές διαταραχές καλούμε μία ομάδα διαταραχών που η βάση ...
Οι γονείς καλούνται να επιτελέσουν το δύσκολο έργο της ανακάλυψης, συναισθηματικής ...
Η κλίμακα WISC-V (Wechsler Intelligence Scale for Children -Fifth Edition) είναι η πλέον συχνά χρησιµοποιούµενη, σε παγκόσµιο επίπεδο...
Το παιχνίδι είναι ένα απαραίτητο και ιδιαίτερα χρήσιμο μέσο προς ενίσχυση των επικοινωνιακών, κοινωνικών ...
Οι εκπαιδευτικές βιωματικές ομάδες γονέων απευθύνονται σε γονείς ή/και ενήλικες φροντιστές παιδιών προσχολικής ...
Ο όρος Συναισθηματική Νοημοσύνη (ΣΝ) μετρά πολλές σελίδες γραφής. Ήδη...
Read MoreΈχεις αναρωτηθεί ποτέ σχετικά με το τι είναι ο αυθορμητισμός...
Read MoreError 403: Requests from referer https://mindcaring.gr are blocked..
Domain code: global
Reason code: forbidden
Πυλώνας κάθε Ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας είναι η θεραπευτική σχέση μεταξύ θεραπευτή & θεραπευόμενου.
Είναι πολύ σημαντικό να επικρατεί ένα κλίμα ασφάλειας κι εμπιστοσύνης ανάμεσα στα δυο αυτά μέλη, ώστε ο θεραπευόμενος να εκφράζεται ελεύθερα κι απρόσκοπτα χωρίς να αισθάνεται πως θα κριθεί για όσα λέει και κάνει.
Ο θεραπευτής οφείλει να βρίσκεται ως αρωγός στο θεραπευτικό ταξίδι αυτό - ανακάλυψης του θεραπευόμενου και ως καθρέφτης να τον βοηθά να βλέπει περισσότερο καθαρά και σε εμβάθυνση όλα τα “πώς” και τα “γιατί” της συμπεριφοράς του αλλά και του τρόπου σκέψης του που τον δυσκολεύουν.
Μέσα από την Ψυχοθεραπευτική διαδικασία, ο θεραπευόμενος περνάει από την αναγνώριση, τη συνειδητοποίηση και την αξιολόγηση των δυσκολιών που αντιμετωπίζει, τόσο των προερχόμενων εξωτερικά όσο όμως και των βαθύτερων εσωτερικών του, που βασίζονται σε στοιχεία δομικής διαμόρφωσης του χαρακτήρα του.
Μέσα από τεχνικές χαρακτηράναλυσης και σωματικής ψυχοθεραπείας, ο θεραπευόμενος έρχεται περισσότερο κοντά να διερευνήσει τον χαρακτήρα του, τον τρόπο διαμόρφωσης πίσω από αυτό που βλέπει σήμερα, όλες τις εμπειρίες που έχτισαν την εικόνα που δημιούργησε τόσο για τον ίδιο όσο και για τον κόσμο γύρω του, με απώτερο σκοπό να αποδομήσει ό,τι δεν είναι βοηθητικό αν και οικείο του και να περάσει σε κάτι περισσότερο υγιές και βοηθητικό για την λειτουργικότητα της ύπαρξής του, χτιζόντας τους δικούς του συναισθηματικούς πόρους ως εφόδια.
Ατομική Ψυχοθεραπεία Παιδιού
Τα παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας περνούν από ποικίλες αναπτυξιακές περιόδους και βιώνουν τον κόσμο μέσα από ευρεία συναισθημάτων που άλλοτε είναι θετικά κι άλλοτε αρνητικά, ακριβώς όπως συμβαίνει και στην ενήλικη ζωή.
Η ειδοποιός διαφορά είναι πως τα παιδιά με όλες αυτές τις εμπειρίες μέσα από τα διάφορα ψυχο – συναισθηματικά στάδια από τα οποία περνούν διαμορφώνουν την εικόνα τόσο για τον κόσμο γύρω τους όσο και για τον ίδιο τους τον εαυτό.
Γι’ αυτό ειναι σημαντικό να χτίσουν ένα συμπαγές και στιβαρό ψυχο –
συναισθηματικό σύστημα μέσα από το οποίο θα βλέπουν με εκτίμηση τους ίδιους και τον κόσμο γύρω τους, θα πιστεύουν στις δυνάμεις τους, θα εξετάζουν κριτικά τον κόσμο αλλά και τους ίδιους και θα γίνουν ανεξάρτητες κι αυθύπαρκτες προσωπικότητες με ολόδικούς τους στόχους, όνειρα, επιθυμίες και εφόδια αντιμετώπισης δυσκολιών που προκύπτουν.
Μέσα από το παιχνίδι, το παιδικό ιχνογράφημα, δραστηριότητες συναισθηματική αγωγής και εκπαίδευσης και συμπεριφορικής διαπαιδαγώγησης δημιουργείται ένα υγιές και ασφαλές ψυχικό περιβάλλον για το παιδί μέσα στο οποίο διασφαλίζεται η ασφάλεια κι ελευθερία του να εκφραστεί απρόσκοπτα κι αυθόρμητα.
Το ψυχο – συναισθηματικό υλικό που προκύπτει από αυτή τη διαδικασία της συναισθηματικής εξωτερίκευσης του παιδιού χρησιμοποιείται ως πυρήνας για τη δημιουργία κι εφαρμογή του ψυχοθεραπευτικού προγράμματος παρέμβασης.
Ατομική Ψυχοθεραπεία Εφήβου
Οι Έφηβοι, αντίστοιχα με τα παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας, βιώνουν τον κόσμο μέσα από ποικίλα συναισθήματα – θετικά κι αρνητικά – μέσα από τα οποία και νοηματοδοτούν τον κόσμο γύρω τους αλλά και τον ίδιο τους τον εαυτό.
Η ειδοποιός διαφορά όμως σε αυτή την αναπτυξιακή ηλικιακή και ψυχο – συναισθηματική φάση της ζωής ενός Εφήβου είναι πως ήδη έχει χτίσει μια βασική εικόνα για το περιβάλλον αλλά και τον εαυτό
του μέσα από την οποία παράλληλα πορεύεται και προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό του αντιμαχόμενος ποικίλες πιέσεις.
Αυτές οι πιέσεις προέρχονται τόσο από το περιβάλλον ανατροφής που θέτει τα δικά του όρια για να προστατέψει το παιδί – έφηβο (είτε αυτά
τίθενται υγιώς είτε όχι) όσο και από τον ίδιο τον έφηβο που προσπαθεί να βρει τη δική του ισορροπία ανάμεσα στην εξαρτητοποίηση λόγω ηλικίας από το οικογενειακό περιβάλλον αλλά και στην αυθόρμητή του τάση του να ανακαλύψει, να γίνει ανεξάρτητος, αυτόνομος και
να θέσει και ο ίδιος τα δικά του όρια, να αναπτύξει και να νοηματοδοτήσει τις δικές του σχέσεις και γενικότερες συνδέσεις με άλλους ανθρώπους, να χτίσει και να πραγματοποιήσει
όνειρα και στόχους με πυρήνα τον ίδιο.
Σε όλη αυτή την ιδιαίτερα εύθραυστη για τον ψυχισμό του Εφήβου πορεία είναι σημαντικό να καλλιεργηθεί ένας ασφαλής και εμπιστευτικός χώρος αυθόρμητης κι ελεύθερης έκφρασης
κάθε συναισθήματος, κάθε σκέψης και κάθε προβληματισμού που εσωκλείει μέσα του για τον ίδιο του τον εαυτό αλλά και το περιβάλλον του.
Τα παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας περνούν από ποικίλες αναπτυξιακές περιόδους και βιώνουν τον κόσμο μέσα από ευρεία συναισθημάτων που άλλοτε είναι θετικά κι άλλοτε αρνητικά, ακριβώς όπως συμβαίνει και στην ενήλικη ζωή.
Η ειδοποιός διαφορά είναι πως τα παιδιά με όλες αυτές τις εμπειρίες μέσα από τα διάφορα ψυχο-συναισθηματικά στάδια από τα οποία περνούν διαμορφώνουν την εικόνα τόσο για τον κόσμο γύρω τους όσο και για τον ίδιο τους τον εαυτό.
Γι’ αυτό είναι σημαντικό να χτίσουν ένα συμπαγές και στιβαρό ψυχο-συναισθηματικό σύστημα μέσα από το οποίο θα βλέπουν με εκτίμηση τους ίδιους και τον κόσμο γύρω τους, θα πιστεύουν στις δυνάμεις τους, θα εξετάζουν κριτικά τον κόσμο αλλά και τους ίδιους και θα γίνουν ανεξάρτητες κι αυθύπαρκτες προσωπικότητες με ολόδικούς τους στόχους, όνειρα, επιθυμίες και εφόδια αντιμετώπισης δυσκολιών που προκύπτουν.
Μέσα από το παιχνίδι, το παιδικό ιχνογράφημα, δραστηριότητες συναισθηματική αγωγής και εκπαίδευσης και συμπεριφορικής διαπαιδαγώγησης δημιουργείται ένα υγιές και ασφαλές ψυχικό περιβάλλον για το παιδί μέσα στο οποίο διασφαλίζεται η ασφάλεια κι ελευθερία του να εκφραστεί απρόσκοπτα κι αυθόρμητα.
Το ψυχο-συναισθηματικό υλικό που προκύπτει από αυτή τη διαδικασία της συναισθηματικής εξωτερίκευσης του παιδιού χρησιμοποιείται ως πυρήνας για τη δημιουργία κι εφαρμογή του ψυχοθεραπευτικού προγράμματος παρέμβασης.
Οι Έφηβοι, αντίστοιχα με τα παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας, βιώνουν τον κόσμο μέσα από ποικίλα συναισθήματα - θετικά κι αρνητικά - μέσα από τα οποία και νοηματοδοτούν τον κόσμο γύρω τους αλλά και τον ίδιο τους τον εαυτό.
Η ειδοποιός διαφορά όμως σε αυτή την αναπτυξιακή ηλικιακή και ψυχο-συναισθηματική φάση της ζωής ενός Εφήβου είναι πως ήδη έχει χτίσει μια βασική εικόνα για το περιβάλλον αλλά και τον εαυτό του μέσα από την οποία παράλληλα πορεύεται και προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό του αντιμαχόμενος ποικίλες πιέσεις.
Αυτές οι πιέσεις προέρχονται τόσο από το περιβάλλον ανατροφής που θέτει τα δικά του όρια για να προστατέψει το παιδί - έφηβο (είτε αυτά τίθενται υγιώς είτε όχι) όσο και από τον ίδιο τον έφηβο που προσπαθεί να βρει τη δική του ισορροπία ανάμεσα στην εξαρτητοποίηση λόγω ηλικίας από το οικογενειακό περιβάλλον αλλά και στην αυθόρμητή του τάση του να ανακαλύψει, να γίνει ανεξάρτητος, αυτόνομος και να θέσει και ο ίδιος τα δικά του όρια, να αναπτύξει και να νοηματοδοτήσει τις δικές του σχέσεις και γενικότερες συνδέσεις με άλλους ανθρώπους, να χτίσει και να πραγματοποιήσει όνειρα και στόχους με πυρήνα τον ίδιο.
Σε όλη αυτή την ιδιαίτερα εύθραυστη για τον ψυχισμό του Εφήβου πορεία είναι σημαντικό να καλλιεργηθεί ένας ασφαλής και εμπιστευτικός χώρος αυθόρμητης κι ελεύθερης έκφρασης κάθε συναισθήματος, κάθε σκέψης και κάθε προβληματισμού που εσωκλείει μέσα του για τον ίδιο του τον εαυτό αλλά και το περιβάλλον του.
Νευροαναπτυξιακές διαταραχές καλούμε μία ομάδα διαταραχών που η βάση τους είναι νευροβιολογική. Συνήθως, εκδηλώνονται στην πρώιμη παιδική ηλικία, ακόμα και πριν το παιδί πάει στο σχολείο.
Οι μέχρι τώρα επιστημονικές μελέτες δείχνουν πως ο λόγος ύπαρξης τους εδράζεται σε διαφορές στη φυσιολογία, την ανατομία και τη νευροχημεία του εγκεφάλου και πολλές φορές έχουν γενετικό υπόβαθρο.
Ο τρόπος που θα εξελιχθεί τόσο η ίδια η διαταραχή όσο και το παιδί συνδέεται άμεσα με περιβαλλοντικούς παράγοντες που επιδρούν πολύ νωρίς στη ζωή του παιδιού, όπως για παράδειγμα η κατάλληλη συναισθηματική και συμπεριφορική προσέγγιση αλλά και διαπαιδαγώγηση τόσο από το οικογενειακό όσο κι από το εκπαιδευτικό πλαίσιο.
Τα παιδιά που εμφανίζοται με νευροαναπτυξιακές διαταραχές δίνουν τα δικά τους νοήματα κι ερμηνείες στον κόσμο, που πολλές φορές μπορεί να είναι ιδαίτερα μη βοηθητικά για την ομαλή και υγιή ύπαρξη και συνύπαρξή τους στον κόσμο.
Όλα αυτά τα νοήματα και τις ερμηνείες όμως είναι σημαντικό να τα σεβόμαστε και να τα λαμβάνουμε ως αρωγό μας στη δημιουργία θεραπευτικών προγραμμάτων και προσεγγίσεων, ώστε να μπορέσουμε να φωτίσουμε κι άλλους δρόμους ερμηνείας και μάθησης για τα ίδια που θα είναι περισσότερο βοηθητικοί.
Η πρώιμη παρέμβαση, ήδη από τη νηπιακή ηλικία μπορεί να οδηγήσει στην πρόληψη ανάπτυξης δευτερογενών προβλημάτων και στη συνολική βελτίωση της λειτουργικότητας και της ανάπτυξης του παιδιού.
Η εξατομικευμένη σε κάθε περίπτωση προσέγγιση κρίνεται υψίστης σημασίας, ώστε το θεραπευτικό πρόγραμμα να συνδυάζει τεχνικές με πυρήνα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ανάγκες του κάθε παιδιού.
Μέσα από την Εφαρμοσμένη Ανάλυση της Συμπεριφοράς (ABA - Applied Behavioral Analysis), την εναλλακτική εκπαίδευση (TEACCH - Treatment and Education of Autistic and Communication Handicapped Children), το ελεύθερο και το οργανωμένο παιχνίδι στοχεύουμε στη ρύθμιση τόσο τη συμπεριφορική όσο και τη συναισθηματική και αισθητηριακή, μέσα από τις οποίες θα μπορεί να δίνει περισσότερο εξελιγμένα και υγιή νοήματα αλλά και αντιδράσεις στον κόσμο γύρω του και να μπορεί να υπάρχει μέσα σε αυτόν όσο το δυνατόν περισσότερο λειτουργικά.
Οι γονείς καλούνται να επιτελέσουν το δύσκολο έργο της ανακάλυψης, συναισθηματικής διαχείρισης και εκπαίδευσης τόσο των παιδιών τους όσο όμως και του ίδιου του εαυτού τους, και επιπλέον να αποτελέσουν βοηθούς στο ταξίδι ανακάλυψης που ξεκινά από το παιδί για τον ίδιο του τον εαυτό.
Η σχέση γονέα παιδιού δημιουργείται και διαμορφώνεται καθημερινά. Ο γονέας γνωρίζει και μαθαίνει κάθε πτυχή του παιδιού καθημερινά όπως και το ίδιο συμβαίνει από την πλευρά του παιδιού για τον γονιό του αλλά και το ίδιο.
Η σχέση αυτή, μέσα στην οποία το κάθε μέλος ανακαλύπτει παράλληλα τον εαυτό του αλλά και όσους εμπλέκονται στο σύστημα αυτό κι αλληλεπιδρά μαζί τους και που το παιδί περνά από τα ποικίλα δικά του ψυχο - συναισθηματικά αναπτυξιακά ορόσημα, περνάει από σαράντα κύματα θα έλεγε κανείς για να μπορέσει να ισορροπήσει και να βρει τις δικές της δυναμικές.
Σε αυτό το δρόμο είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να έχουν τους δικούς τους βοηθούς και καθοδηγητές και να μην αισθάνονται ενοχές και ντροπή στην έκκληση βοήθειας που μπορεί να έχουν ανάγκη να ζητήσουν.
Μέσα από τη συμβουλευτική γονέων βοηθούμε τους γονείς να δουν περισσότερο καθαρά κι αξιολογητικά δυσλειτουργικά μοτίβα επικοινωνίας που ενδεχομένως εφαρμόζουν στη σχέση τους με το παιδί και να καθοδηγηθούν στον τρόπο που τα μοτίβα επικοινωνίας μπορούν να γίνουν πιο λειτουργικά και βοηθητικά, εμβαθύνοντας και κατανοώντας στο λόγο ύπαρξης κι αξίας κάθε συμπεριφορικής αντίδρασης του παιδιού αλλά και στην αξία της κάθε ψυχο-συναισθηματικής φάσης από την οποία περνά και τις δυσκολίες που το κάθε παιδί μπορεί να συναντήσει μέσα από τη διαδρομή του από κάθε στάδιο.
Κάθε συμπεριφορά έρχεται να μας επικοινωνήσει κάτι, γι’ αυτό είναι σημαντικό να έχουμε τα μάτια της καρδιά μας ανοιχτά για να μπορέσουμε να δώσουμε τη σωστή νοηματοδότηση και να προσέγγισουμε το παιδί μας θεραπευτικά!
*Η διαδικασίας της συμβουλευτικής μπορεί να λάβει χώρα τόσο μεμονωμένα - αποκλειστικά προς τους γονείς δηλαδή - όσο όμως και συνδυαστικά παράλληλα με την ψυχοθεραπευτική διαδικασία του παιδιού / εφήβου, αν κρίνεται βοηθητικό κι απαραίτητο αναλόγως τις αναγκες κάθε οικογενειακού συστήματος.
Η κλίμακα WISC-V (Wechsler Intelligence Scale for Children -Fifth Edition) είναι η πλέον συχνά χρησιµοποιούµενη, σε παγκόσµιο επίπεδο, κλίµακα νοητικής αξιολόγησης για παιδιά & εφήβους.
Η κλίμακα νοημοσύνης για παιδιά και εφήβους, Πέμπτη Έκδοση, είναι ένα ατομικά χορηγούμενο κλινικό εργαλείο για την εκτίμηση της νοημοσύνης παιδιών ηλικίας από 6 ετών και 0 μηνών έως 16 ετών και 11 μηνών.
Η κλίμακα WISC - V GR παρέχει βαθμολογίες δεικτών και υποδοκιμασιών που αντιπροσωπεύουν τη νοητική λειτουργικότητα σε συγκεκριμένα γνωστικά πεδία, όπως λεκτική κατανόηση και εργαζόμενη μνήμη κ.ά.
Η κλίμακα χρησιμοποιείται και χορηγείται σε όλα τα διαγνωστικά κέντρα της χώρας και αποκλειστικά από Ψυχολόγους με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος καθώς αποτελεί ένα απαραίτητο κλινικό εργαλείο για τη διάγνωση και το σχεδιασμό εξατομικευμένου προγράμματος, προκειμένου να ακολουθηθεί η καταλληλότερη ένταξη του παιδιού / εφήβου στα διάφορα πλαίσια των οποίων αποτελεί ενεργό μέλος (π.χ σχολικό πλαίσιο).
Βασικοί στόχοι της διεξαγωγής κλινικής εξέτασης WISC - V GR είναι η διάγνωση του επιπέδου Νοητικής Λειτουργικότητας, η διάγνωση Ειδικών Δυσκολιών, ο σχεδιασμός αντιμετώπισης Μαθησιακών Δυσκολιών και μια ευρεία Νευροψυχολογική Εκτίμηση του εξεταζόμενου παιδιού ή εφήβου.
Η χορήγηση της κλίμακας WISC-V (Wechsler Intelligence Scale for Children -Fifth Edition) διεξάγεται στο χώρο του Παιδαγωγικού Κέντρου “Little Dots” από Ειδικό Ψυχολόγο με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, καταρτισμένο και εκπαιδευμένο στην άρτια χορήγηση της κλίμακας.
Η χορήγηση ολόκληρου του τεστ αξιολόγησης πραγματοποιείται και ολοκληρώνεται σε μια συγκεκριμένη προκαθορισμένη μέρα κατόπιν ραντεβού. Ένας μέσος χρόνος χορήγησης είναι τα 90 λεπτά. Η διάρκεια χορήγησης της κλίμακας όμως ποικίλει αναλόγως διαφόρων παραμέτρων όπως η ηλικία του παιδιού, το επίπεδο ικανότητας, το προσωπικό στυλ απόκρισης του παιδιού.
Η διαδικασία χορήγησης μπορεί να διακοπεί και να συνεχιστεί σε διαφορετική μέρα που δεν θα ξεπερνά αυστηρά το διάστημα της μιας εβδομάδας μόνο σε ειδικές περιπτώσεις που κρίνει ο Ειδικός Ψυχολόγος ότι παρεμποδίζουν την ασφαλή και άρτια ολοκλήρωση της διαδικασίας ώστε να εξασφαλιστεί η εγκυρότητα των αποτελεσμάτων.
Η Μιχαελα Σκλατινιωτη είναι καταρτισμένη και πιστοποιημένη από τον νόμιμο φορέα «Μοτίβο αξιολόγηση» να χορηγεί την κλίμακα WISC - V GR σε παιδιά και εφήβους.
Το παιχνίδι είναι ένα απαραίτητο και ιδιαίτερα χρήσιμο μέσο προς ενίσχυση των επικοινωνιακών, κοινωνικών και συμπεριφορικών δεξιοτήτων του παιδιού. Σε κάθε συνθήκη παιχνιδιού, το παιδί και η συμπεριφορά του - ο τρόπος συσχετισμού του τόσο με συνομηλίκους όσο και με ενηλίκους - βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.
Βασικός σκοπός του παιχνιδιού είναι η ευχαρίστηση που αποκομίζει το παιδί από αυτό.
Κάθε μορφή παιχνιδιού περιλαμβάνει μια ευρεία από κοινωνικές νόρμες, ρόλους και αντιδράσεις μέσω των οποίων το παιδί κατανοεί και μαθαίνει καλύτερα τον εαυτό του αλλά και το περιβάλλον στο οποίο ζει, μεγαλώνει κι αλληλεπιδρά ενεργά.
Το παιχνίδι απαιτεί υψηλό εσωτερικό κίνητρο και ευελιξία δράσης και σκέψης ώστε να μπορέσει το παιδί να ελίσσεται μέσα από μια ποικιλία ρόλων, κανόνων, σκοπών, συμπεριφορών, προσώπων και ιδεών.
Το παιδί μετά τους πρώτους μήνες της ζωής του είναι δυνάμει έτοιμο να εισαχθεί σε συνθήκη παιχνιδιού και να ξεκινήσει να λαμβάνει αλλά και να εκδηλώνει συναισθήματα και συμπεριφορές.
Χρειάζεται όμως κάθε παιδί να λαμβάνει εξατομικευμένα τον τρόπο παιχνιδιού που του είναι χρήσιμος για να μπορέσει να αλληλεπιδράσει λειτουργικά. Μέσα από το παιχνίδι το παιδί μαθαίνει να αναπτύσσει πολύπλευρες δεξιότητες: γνωστικές, κινητικές, γλωσσικές, κοινωνικές και συναισθηματικές.
Πολλές φορές όμως παρατηρείται πως τα παιδιά δυσκολεύονται να παίξουν λειτουργικά κι εποικοδομητικά. Αυτό μπορεί να συμβαίνει διότι έχουν αδυναμία να καταλάβουν τον κόσμο που τους περιβάλλει, να κατανοήσουν τους γύρω τους, να στερούνται φαντασίας, ευελιξίας στην σκέψη και αυθορμητισμού. Με λίγα λόγια, αδυνατούν τόσο να επικοινωνήσουν τις δικές τους ανάγκες όσο και να αποκωδικοποιήσουν τα μηνύματα που λαμβάνουν από τρίτους, δηλαδή τους συμπαίκτες τους.
Έτσι, δημιουργήθηκε το πρόγραμμα παιχνιδιού SSIP προκειμένου να διερευνηθούν και κατόπιν να σχεδιαστούν εκπαιδευτικοί και θεραπευτικοί στόχοι σχετικά με τις απαιτούμενες δεξιότητες γόνιμης αλληλεπίδρασης που δύναται να στερείται κάθε παιδί εξατομικευμένα, ειδικά στη διάδρασή του με ενήλικες αλλά και συνομηλίκους.
Το πρόγραμμα ξεκινά με βιντεοσκοπημένη παρατήρηση σε τέσσερα επίπεδα:
Παιδί - Γονέας (Μαμά ή Μπαμπάς) Παιδί - Γονέας (Μαμά ή Μπαμπάς) Παιδί - Γονείς (Μαμά & Μπαμπάς) Παιδί - Θεραπευτής
* Ο κύκλος της κλινικής παρατήρησης ολοκληρώνεται με δομημένη συνεδρία συμβουλευτικής καθοδήγησης γονέων/ ενήλικων φροντιστών.
Κατόπιν παρατήρησης και διερεύνησης δομείται εξατομικευμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα με βάση το παιχνίδι με κύριους - πυρηνικούς στόχους:
Με το πέρας του προγράμματος παρέμβασης το παιδί θα έχει εκπαιδευτεί και αναπτύξει τις παραπάνω δεξιότητες βάσει του δικού του δυναμικού εξατομικευμένα.
Οι εκπαιδευτικές βιωματικές ομάδες γονέων απευθύνονται σε γονείς ή/και ενήλικες φροντιστές παιδιών προσχολικής, σχολικής και εφηβικής ηλικίας με απώτερο στόχο την ευρεία κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού, την ενδυνάμωση του φροντιστικού ρόλου του ενήλικα και την ενίσχυση της συναισθηματικής σύνδεσης και επικοινωνίας μεταξύ παιδιού και γονέα / ενήλικα φροντιστή.
Τη φετινή χρονιά 2024/2025 οι εκπαιδευτικές βιωματικές ομάδες γονέων θα λαμβάνουν χώρα 1 φορά ανά 15 ημέρες (ημέρα Σάββατο) και θα έχουν διάρκεια 90’ (10:30 - 12:00).
Οι ομάδες θα ξεκινήσουν τον Οκτώβριο του 2024 και θα λαμβάνουν με τις ακόλουθες θεματικές ενότητες:
1η Θεματική Ενότητα Στάδια εξέλιξης του Παιδιού (γένεση - ενηλικίωση) & Κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη Εκπαιδευτικό υλικό & Βιωματικές Ασκήσεις
2η Θεματική Ενότητα Νευροαναπτυξιακές Διαταραχές & Σύνδρομα Εκπαιδευτικό υλικό & Βιωματικές Ασκήσεις
3η Θεματική Ενότητα Θεμελίωση ουσιαστικής επικοινωνίας γονέα - παιδιού Εκπαιδευτικό υλικό & Βιωματικές Ασκήσεις
4η Θεματική Ενότητα Συναισθήματα: Έκφραση & Διαχείριση Εκπαιδευτικό υλικό & Βιωματικές Ασκήσεις
5η Θεματική Ενότητα Αποκωδικοποίηση μηνυμάτων συμπεριφοράς & Τεχνικές Διαχείρισης Εκπαιδευτικό υλικό & Βιωματικές Ασκήσεις
6η Θεματική Ενότητα Ενδυνάμωση της Αυτονομίας του Παιδιού (Επιβραβευτική & Αυτοεπιβεβαιωτική Συμπεριφορά) Εκπαιδευτικό υλικό & Βιωματικές Ασκήσεις
7η Θεματική Ενότητα Αντί “τιμωρίας” Εκπαιδευτικό υλικό & Βιωματικές Ασκήσεις
8η Θεματική Ενότητα Κλείσιμο Ομάδας
Σας καλωσορίζω στο Mind Caring!
Ονομάζομαι Μιχαέλα Σκλατινιώτη, είμαι Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια - Ψυχολόγος Παιδιού και Εφήβου με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.
To Mind Caring είναι μια έμπνευση δική μου πίσω από την οποία κρύβονται 2 πολύ βασικές φιλοσοφίες με τις οποίες πορεύομαι.
Η πρώτη φιλοσοφία αφορά στη φροντίδα που αξίζει να δίνει ο εαυτός μας στον τρόπο με τον οποίο βλέπει και αφουγκράζεται τον κόσμο γύρω του αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό. Το μυαλό μας εμπεριέχει ένα οπτικό φίλτρο μέσα από το οποίο περνάει όλη η πληροφορία τόσο του εξωτερικού κόσμου όσο όμως και του δικού μας εσωτερικού, έτσι έχει αξία να βρούμε πώς και γιατί δημιουργήθηκε το συγκεκριμένο φίλτρο, κατά πόσο είναι βοηθητικό για τη ζωή μας και τι οφείλουμε να κάνουμε για να το αλλάξουμε και να μην αδικούμε εμάς τους ίδιους και όσα μας συμβαίνουν.
Η δεύτερη φιλοσοφία αφορά σε κάτι που με ακολουθεί ως moto από την πρώτη μου εκπαίδευση, ως φοιτήτρια ακόμα, σ΄ένα μικρό χωριό της Ολλανδίας στην επαρχία Friesland. Εκεί λοιπόν ως εκπαιδευόμενη εκπαιδεύτρια ενηλίκων σε κοινωνικές και διαπροσωπικές δεξιότητες ξεκίνησε να με ακολουθεί η εξής φράση “sharing is caring” . Το να μοιράζεσαι δηλαδή είναι φροντίδα. Για μένα ως Ψυχολόγος, το να μοιράζεσαι με έναν ειδικό θεραπευτή τον εσωτερικό σου κόσμο είναι ένα δώρο φροντίδας με ανεκτίμητο αντίτιμο!
Κάτι ακόμα όμως που συνδέεται με την ιδέα πίσω από την ονομασία αυτή είναι ο λόγος για τον οποίο επέλεξα να εισαχθώ σε σχολή Ψυχολογίας. Αυτός δεν ήταν άλλος παρά η περιέργειά μου να γνωρίσω περισσότερα για το ανθρώπινο μυαλό και ειδικότερα να δω πίσω και δια μέσω αυτού πώς φτάνει σε όσες συμπεριφορές ξετυλίγονται καθημερινά δίπλα μας.
Σπούδασα Ψυχολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετά ολοκλήρωσα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στον τομέα της Κλινικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Leiden στην Ολλανδία. Εκεί εκπαιδεύτηκα στη Γνωσιακή και Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεία (ΓΣθ) - Cognitive and Behavioral Therapy (CBT). Κατέχω επίσης δύο τίτλους εξειδίκευσης: στην αξιολόγηση και αποκατάσταση παιδιών και εφήβων στο φάσμα του αυτισμού καθώς και στην Ψυχοπαθολογία παιδιού και εφήβου.
Στο εργασιακό μου μονοπάτι έχω περπατήσει σε σχολεία, κέντρα ειδικών θεραπειών αλλά και σε εταιρείες.
Για τις δια ζώσης συνεδρίες μου συνεργάζομαι με το χώρο του My Nutriplan της Κλινικής Διαιτολόγου/Διατροφολόγου Θέκλας Γκιώνη στη Γεωργίου Γεννηματά 24 στη Γλυφάδα, όμως αναλαμβάνω και τη διεξαγωγή εξ αποστάσεως συνεδριών για όσους ζουν είτε εκτός Αττικής είτε στο εξωτερικό.
Ακόμη, συνεργάζομαι με το κέντρο ειδικών θεραπειών “Little Dots” όπου πραγματοποιώ ψυχοεκπαιδευτική παρέμβαση σε παιδιά στο φάσμα του αυτισμού, ψυχοθεραπεία παιδιών και εφήβων, συμβουλευτική γονέων καθώς και εκπαιδευτικά σεμινάρια ενηλίκων.
Παράλληλα, ούσα αναγνωρισμένη εκπαιδεύτρια διαπροσωπικών και κοινωνικών δεξιοτήτων (soft skills) από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Φοιτητικών Συλλόγων Ψυχολογίας (EFPSA) διεξάγω βιωματικά εργαστήρια σε ομάδες ανά τον κόσμο για την ενίσχυσή τους σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο.
Έχω δημιουργήσει δυο κανάλια επικοινωνίας, ένα στο instagram κι ένα στο youtube, που μπορούμε να επικοινωνούμε περισσότερο διαδραστικά και να μαθαίνουμε μαζί. Οι δύο αυτοί δίαυλοι επικοινωνίας έχουν υλικό που το πλάθουμε μαζί, προέρχεται από εσάς και επενδύεται από μένα με βαθύτερες αναλύσεις.
Ένα πολύπλευρο ταξίδι μάθησης έχει ξεκινήσει!
Από ΄μένα θα ήθελα να θυμάστε πως “Όλοι είμαστε ακατέργαστα κομμάτια που αν δεν φοβηθούμε να λαξευτούμε θα ανακαλύψουμε τον πολύτιμο λίθο που κρύβεται μέσα μας, όπως ακριβώς γίνεται και με το διαμάντι, το οποίο για σκεφτείτε, από ένα κομμάτι άνθρακα δεν ξεκίνησε;!”